Bloggstraff!

Einhver kann að hafa velt því fyrir sér undanfarið af hverju hér er ekkert bloggað....öðrum kann að vera nákvæmlega sama . Mér fannst ég þó þurfa að skýra fyrir þeim sex sem að hafa kíkt hér inn í dag af hverju hér er ekkert að gerast.

Sko: Málið er að ég er farin í bloggstraff vegna mikilla anna. Ég hef ákveðið að láta bloggið í friði þangað til að ég hef lokið við stóran hluta af ritgerðinni minni og get þá farið að blogga með góðri samvisku á ný og lesið um leið annarra mannarra blogg án þess að vera alltaf að stela til þess tíma frá öðrum verkefnum.

Reynslan er þó sú að þegar einhver lýsir yfir bloggfríi eða bloggstoppi, þá blogga menn og konur sem aldrei fyrr ......þannig að við skulum sjá hvernig til tekst hjá undirritaðri. En í augnablikinu fer þetta ekki saman hjá mér, vegna þess að mér finnst svo gaman að lesa og skrifa blogg og það fer svo mikill tími í að lesa vegna þess að mér finnast svo margir skemmtilegir bloggarar til, að ég verð að draga mig alveg frá þessu í bili !

Það er þó ekki ástæða til að molda yfir þessu bloggi alveg strax og ég vona að menn bresti ekki í "Allt eins og blómstrið eina" .......Ég mun snúa aftur, þó ekki fyrr en að ég hef sýnt umtalsverðan árangur í skrifum í minni blessuðu lokaritgerð.

Ég kíki þó öðru hvoru inn á uppáhaldsbloggvini (ekki henda mér út....plíííís...), ég veit þó ekki hvort að ég kvitti mikið ... en ég verð á sveimi muhahahahahahaha.....!

Þangað til síðar, hafið það gott, eigið góða og gleðilega Páskahátíð öll sömul. Farið vel með ykkur og ég hlakka til að eiga hér bloggsamfélag sem allra, allra fyrst!

Lof jú gæs !

Sunna Dóra

Raus!

Ég er svolítið þreytt þessa dagana, veit ekki hvað veldur??? Hugsanlega hef ég um of mikið að hugsa og það að hugsa of mikið og framkvæma minna af því sem að hugsað er um er álag ofan á allt annað !

Kannski er þetta dæmigert febrúar framkvæmdaleysi en ég er orðin svolítið þreytt á þessum vetri og er orðin langeyg eftir vori, vorið er minn besti tími og ég elska upprisustefin sem að blasa við manni út um allt þegar vorar og grænkar. Mig langar í svona tíma núna en ég veit að mér verður ekki alveg að ósk minni ... það er víst ekki hægt að fá allt sem maður vill, á sumum bæjum væru of miklar kröfur, kallaðar hreinræktuð íslensk frekja .

Annars held ég að þreytan mín stafi af því að ég er alltaf að hugsa um og reyna að stjórna hlutum sem að ég hef enga stjórn á. Fyrir nokkrum árum síðan fékk ég áhyggjukast yfir því að loftsteinn myndi lenda á jörðinni og ég man ég svaf ekki af áhyggjum....! Ég hef fengið sams konar áhyggjur af fuglaflensunni sem að hefur verið viðloðandi fréttir frá því 2004 og ég man að ég var líka farin að skipuleggja flóttaáætlun og matarsöfnun og fannst það hróplegt óréttlæti að þetta myndi skella á heimsbyggðina á mínu æviskeiði . Ennþá hef ég ekki hafið matarsöfnun en verð samt áhyggjufull öðru hvoru, án þess að geta nokkuð gert eða stjórnað þessu .

Núna hef ég áhyggjur af fjármálamarkaði og íslensku bönkunum.......vegna stöðugra frétta af versnandi ástandi og jafnvel gjaldþroti segja einhverjir erlendir spekingar ..... en ég sem hef aldrei haft áhuga á markaði, er farin að fylgjast með kauphöllinni og lesa viðskipta fréttir alveg markvisst og af miklum áhuga. Þetta er alveg nýtt í mínu lífi og gæti einmitt talist til þessara áhyggja sem að ég bý mér til en hef enga möguleika á að breyta eða bæta því ástandi sem að haft er áhyggjur af .

Gæti verið að ég búi mér til áhyggjur af einhverju sem er svo fjarlægt að ég get engan veginn haft áhrif á þær og um leið tekst mér að bægja huganum frá því sem að raunverulega er innan seilingar og ég get breytt. Eins og til dæmis að klára ritgerðina mína, fara til tannlæknis, fara með Möttuna mína minnstu í kirtlatöku sem að mér hefur tekist fram að þessu að bægja frá mér en á nú að skella á með fullum þunga og mér finnst það óþægilegt. Af því að mér finnst þetta allt óþægilegt þá hef ég frekar feitar áhyggjur að loftsteinum, fuglaflensu og fjármálamarkaði af því að það er utan seilingar og enginn raunhæfur möguleiki á því að ég muni leika stórt hlutverk þegar kemur að þessu þáttum.

Það er alltaf sagt að það eigi að byrja í túninu heima og ég sat í bænastund í Digraneskirkju í gær með unglingum og þá allt í einu uppgötvaði ég hvað er að stoppa mig í að geta hugsað fram á við og það var merkileg lífsreynsla að fá það allt í einu upp í hugann hvað amar að en um leið óþægilegt líka .

Nú þarf ég að spýta í lófana, ég hef sagt það oft áður en núna verð ég. Það eru alla vega ákveðnir hlutir sem að ég get haft áhrif á og þeir eru allir innan seilingar. Málið er bara að byrja og hætta að hugsa fram í tímann statt og stöðugt og einbeita sér að deginum í dag.

Ég þurfti aðeins að rausa í dag, sumir dagar og vikur eru þannig að ég er alveg eins og haugur og þessi er einmitt þannig. Ég er viss um að brátt kemur betri tíð með blóm í haga, málið er bara að hugsa ekki lengra en nefið á sér nær. Ég bíst við að það sé vænlegra til árangurs en að vera alltaf að hugsa langt út í geim og alla leið til baka.......það er ansi þreytandi til lengdar að fara alltaf í það langa ferðalag!

Góða nótt og ekki hugsa of mikið !

Hux

Við Matta erum heima í dag, fengum tölvupóst í gær að það væri streptókokkafaraldur á leikskólanum og hann væri einkennalaus. Þannig að það var brunað á læknavaktina og tekið strok og kom í ljós að hún er með streptókokka og Guð einn veit hvað hún hefur haft þetta lengi vegna þess að hún hefur ekki fundið til í hálsinum og verið hin hressasta. Nú er hún hins vegar komin á lyf en má ekki fara á leikskólann fyrr en á morgun, þá er hún víst hætt að smita.

Þannig að við mæðgur erum bara í rólegheitum og höfum það barasta ágætt! Ég hef verið að lesa smá, halda mér í ritgerðarformi  og læt hér fylgja með ljóð sem ég fann í bók sem heitir "But She Said. Feminist Practices Of Biblical Interpretation" eftir Elisabeth Schussler Fiorenzu, hún er pínu uppáhald þessa dagana !

Contact Lenses.

Lacking what they want to see

makes my eyes hungry

and eyes can feel

only pain

Once I lived behind thick walls

of glass

and my eyes belonged to a different ethic

timidly rubbing the edges

of whatever turned them on.

Seeing usually

was a matter of what was

in front of my eyes

matching what was

behind my brain.

Now my eyes have become

a part of me exposed

quick risky and open

to all the same dangers.

I see much

better now

and my eyes hurt.

Audre Lorde, the black unicorn: Poems.

Eigði góðan dag

Martröð!

 

Ég vaknaði í morgun og uppgötvaði mér til skelfingar að það er ekki til neitt kaffi og búðin opnar ekki fyrr en eftir 36 mínútur !

Veit ekki hvort ég hef þetta af, það  mun koma í ljós annars verð ég svona í dag:

Þetta er það versta í heimi að vakna og eiga ekki kaffi , en ég brosi í gegnun tárin og verð mætt fyrir utan Nóatún fyrst af öllum !

Eigið góðan mánudag og vonandi verður hann ekki til mæðu, hann verður það samt hjá mér ef ég fæ ekki KAFFI bráðum !

Innskot: Klukkan 09.41 búin með tvo bolla og lífið brosir við !

Guðfræðiblogg - Hlutverk kvenna í Jóhannesarguðspjalli!

Ég er að skoða núna hugmyndir Raymond E. Brown en hann skrifaði áhugaverða bók árið 1979 sem að heitir The Community of the Beloved Disciple. The Life, Loves, and Hates of an Individual Church in New Testament Times. Það sem að skiptir mig máli varðandi þessa bók er að í henni birtist viðauki sem að heitir "Roles of Women in the Fourth Gospel". Þessi grein birtist upphaflega sem grein og var tilgangur hennar sá að vera innlegg í umræðuna um prestsvígslu kvenna innan rómversk kaþólsku kirkjunnr.

Brown er sagður hafa með þessari grein lagt línurnar í frekari umræðu næstu árin um túlkunarsögu kvenna í Jóhannesarguðspjalli. Fiorenza tók upp umfjöllun hans og saman settu þau fram ofurjákvæða mynd af hlutverkum kvennanna eins og þau birtast í Jóhannesi.

Margir fræðimenn í dag vilja meina að myndin sé í raun dekkri og hafa beitt aðferðafræði lesendarýni til dæmis til að afhjúpa karlveldis hugmyndir sem að umvefja þessar sögur af konum og sem að um leið sýnir að staða þeirra hefur ekki verið á þessum jafnréttisgrundvelli innan Jóhannesarsamfélagsins eins og Brown og Fiorenza héldu fram á þessum tíma fyrir 30 árum síðan.

Ég læt hér fylgja með smá af umfjöllun Brown þar sem að hann talar almennt um aðferðafræði sína og svo um söguna af samversku konunni. Hafa skal í huga að sú jákvæða afstaða sem að hann tekur á þessum tíma er gagnrýnd í dag en um leið lagði hún algjörlega línurnar svona ca. næstu 20 árin eftir að grein hans birtist!

Í bók eftir Raymond Brown “The Community of the Beloved Disciple. The Life, Loves, and hates of an Individual Church in New Testament Times”  skrifar hann viðauka sem að hann nefnir “Roles Of Women In The Fourth Gospel”. Þessi viðauki birtist upprunalega sem grein í “Theological Studies 36 (1975)” . [1] Tilgangur þessarar greinar var upprunalega sá að vera innlegg í umræðuna um prestsvígslu kvenna kaþólsku kirkjunni í dag.[2] Brown segir að viðhorf Jóhannesar til kvenna hafi verið ólíkt því sem að hefur sýnt sig innan annarra kristinna kirkna á fyrstu öldinni.[3] Hin einstaka staða sem að konum er gefin í fjórða guðspjallinu endurspeglar söguna og gildi Jóhannesar samfélagsins.[4]            

Sú nálgun sem að Brown beitir felur sér að hann skoðar hina almennu mynd af konum í nýja testamentinu, í fjórða guðspjallinu og einu samfélagi nýja testamentisins eða Jóhannesarsamfélaginu.[5] Brown segist hafa valið fjórða guðspjallið vegna hinna skarpskyggnu leiðréttinga sem að guðspjallahöfundurinn kemur fram með, á einhverjum af þeim kirkjulegu viðorfum sem að voru við lýði á hans tíma. Rödd hans á að vera rödd sem að heyrist og hún á að vera rödd sem að vitnað er til þegar verið er að ræða ný hlutverk kvenna innan kirkjunnar í dag.[6]            

Brown segir að það séu ekki miklar upplýsingar um kirkjuleg embætti í fjórða guðspjallinu og það sem mikilvægara er, það eru ekki miklar upplýsingar um konur í kirkjulegum embættum. Eini textinn sem að vitnar hugsanlega beint um þetta er Jh. 12.2, þar sem að okkur er sagt að Marta hafi þjónað til borðs (diakonein).[7] Hann segir að í sögulegu samhengi starfs Jesú þá virðist þetta ekki mjög mikilvægt. En guðspjallshöfundurinn er að skrifa í kringum árið 90 e. kr. þegar embættið “djákni” var nú þegar til síð-pálínskum kirkjum (sjá Hirðisbréfin) og þegar verkefnið að þjóna til borðs hafði sérstaka virkni og leiðtogar samfélagsins eða samfélagið sjálft útnefndi einstaklinga til þessa verkefnis með því að leggja yfir þá hendur.[8] Brown segir að í Jóhannesarsamfélaginu er konu hugsanlega lýst hafandi virkni sem að í öðrum kirkjum var virkni vígðrar persónu.[9]            

Brown skoðar eftir þetta frásögur af konum í guðspjallinu og segir um söguna af samversku konunni að þorpsbúar trúi vegna orða konunnar. Þessi framsetning er mikilvæg vegna þess að hún á sér stað aftur í hinni “prestlegu” bæn Jesú fyrir lærisveinum sínum í Jh. 17.20.[10] Brown segir að með öðrum orðum, þá geti guðspjallshöfundurinn lýst bæði konu og (trúlega karlkyns) lærisveinum við síðustu kvöldmáltíðina sem bera Jesú vitni gegnum predikun og þannig fá þau fólk til að trúa á hann í gegnum styrkleika þeirra eigin orða.[11] Hann segir að það sé hægt að andmæla því að í fjórða kaflanum öðlist samversku þorpsbúarnir trú byggða á eigin orðum Jesús sjálfs og eru þess vegna ekki háðir orðum konunnar. Þetta er tæplega vegna óæðri stöðu hennar sem að hún hefur sem kona. Þetta er frekar vegna óæðri stöðu sérhvers mannlegs vitnis í samanburði við það að mæta Jesú sjálfum.[12]  Brown segir að í sögunni um samversku konuna megi segja að konan hafi sáð og þess vegna undirbúið fyrir postullega uppskeru. Þó er hægt að færa rök fyrir því að aðeins karlkyns lærisveinar hafi verið sendir til uppskerunnar, en hlutverk konunnar er mikilvægur þáttur í heildar sendiförinni. Að einhverju leyti þjónar hún til að þrengja að þeirri kenningu að karlkyns lærisveinar hafi verið einu mikilvægu persónurnar í stofnun kirkjunnar.[13]              

[1] Raymond Brown, The Community of the Beloved Disciple. The Life, Loves, and Hates of an Individual Church in New Testament Times 1979, bls. 183.

[2] Sama, bls. 183.

[3] Sama, bls. 183.

[4] Sama, bls. 183.

[5] Sama, bls. 185.

[6] Sama, bls. 186.

[7] Sama, bls. 186-7.

[8] Sama, bls. 187.

[9] Sama, bls. 187.

[10] Sama, bls. 187.

[11] Sama, bls. 187-8.

[12] Sama, bls. 188.

[13] Sama, bls. 188-9.

Brown segir hér að ofan að það sé ekki vegna óæðri stöðu samversku konunnar sem konu að þorpsbúarnir taka frekar trú vegna orða Jesú en ekki hennar fyrstu boða. Heldur sé vegna almennt óæðri stöðu þeirra sem að mæta Jesú og þá óháð kyni. Þetta er einmitt punktur sem að m.a. er gagnrýni verður. Hér er það einmitt staða hennar sem  konu sem að skiptir öllu máli og í lok sögunnar er gert lítið út hennar hlutverki og að lokum hverfur hún alveg úr sögunni og kemur ekki fram aftur.

En nóg í bili af þessum vangaveltum og takk þau sem að nenntu að lesa alla leið......þið eruð best og eigið góða helgi !

Lost!

Ég hef verið alveg týnd síðustu daga,

ég hef það þó á tilfinningunni að ég sé að rata aftur heim !

Ég spái því betri bloggframmistöðu með hækkandi sól og þá er best að setja upp sólgleraugun !

Þangað til næst og ekki fyrr en síðar!

Það mikilvægasta í lífinu!

Þegar úti stormar þá er best að huga að því sem að er mikilvægast í heiminum:

Systrakærleikur :

Hafið það gott í komandi viku !

 

Öskudagur!

MAMMA VEISTU HVAÐA DAGUR ER Í DAG...........ÞAÐ ER ÖSKUDAGUR!!!! Þetta vaknaði ég við klukkan 7 morgun þegar fimm ára dóttir mín sem er búin að bíða eftir þessum degi síðan fyrir jól hrópaði upp yfir sig af tómri gleði og ég held að hún hafi í raun og veru verið spenntari fyrir þessum degi en aðfangadegi !

Hér var síðan byrjað að spreyja og mála og gera stelpurnar tilbúnar með tilheyrandi yfirspenningi og gleði. Möttulíusinn minn fór í leikskólann en þar var öskudagsball en ég fór á rúntinn með Sigrúnu og vinkonu hennar. Þar breyttist ég í brjálaða öskudagsmömmu og fylltist sælgætismetnaði fyrir hönd dóttur minnar og við brunuðum búð úr búð, fyrirtæki úr fyrirtæki þar til pokar og pinklar voru fullir af sælgæti. Þetta var reyndar alveg hrikalega gaman og ég átti svo erfitt með að fela hláturinn stundum því að þessar tvær vinkonur voru alveg óborganlega fyndnar og kotrosknar yfir þessu öllu saman, enda í fyrsta sinn sem að þær syngja fyrir nammi !

Ég man það sjálf þegar ég söng í fyrsta skipti fyrir nammi (hér kemur reynslusaga ) en þá var ég tólf ára. Við vinkonurnar bjuggum til okkar eigin búninga í handavinnu í skólanum, saumuðum öskupoka á okkur og vorum ekkert smá flottar. Síðan fórum við upp í iðnaðarhverfi í Árbænum og enduðum á stöð 2 um kvöldið en þá var Vala Matt og Helgi Pé með svona, Ísland í dag þátt og við fengum að koma og syngja lagið okkar og spjalla um öskudag! Okkur fannst þetta ekkert smá skemmtilegt, við bjuggum meira að segja til okkar eigin texta við lagið Fyrr var oft í koti kátt, sem að hljómaði svona: Einu sinni á öskudag, krakkar fór´í bæinn. Til að syngja lítið lag fyrir poka af nammi. Margt eitt kvöld og margan dag, átum við í næði: Kóka Kóla, marabú, kan kan, kúlu og æði! Já...það er greinilegt að í mér leynist snillingur, það er alveg ljóst af þessari litlu reynslusögu um mínar fimm mínútur af frægð árið 1987 !

Annars er herra letipúki búinn að banka upp á hjá mér í dag og hvísla að mér að ég þurfi ekkert að gera neitt (Gestgjafinn var að koma í hús og ég ógó upptekin við að lesa ).....ég er samt að reyna að snúa hann niður enda liggur fyrir að búa til ratleik fyrir 10-12 ára börn í Melaskóla sem að verður á föstudaginn á Vetrarhátíð í Reykjavík og er þemað nærumhverfi barnanna. Jams....mér fellur aldrei verk úr hendi !

Veriði góð og ekki með neitt vesen....!

Myndir af kynjaverum:

 

 

Hux!

Það er svo sérstakt þegar verið að skrifa ritgerð og svo er komist á smá flug og allir glaðir. Síðan þegar búið er að skrifa, þá er allt í einu allt ömurlegt. Ekkert passar og hugmyndin sem að var svo góð þegar verið var að skrifa er allt í einu ekki að virka og löngunin er helst í þá átt að stroka allt út og byrja upp á nýtt.

Síðan hellist yfir ótti við að skila drögum og að leiðbeinanda finnist allt vera jafn ömurlegt og hendi drögum til baka og með fylgi athugasemdir um að skrifa det hele igen !

Þarflaus ótti eða bara eðlilegt þegar kemur að því að láta annan meta verkið sem að er að verða ansi stór hluti af manni !

Viðvörun: Allar færslur verða næstu vikurnar um ritgerðaskrifin nema eitthvað stórkostlegt gerist sem að ég verð tilneydd til að deila með lýðnum !

Góða nótt !

Er að skrifa......

Ég er að skrifa á fullu, er að fara að senda leiðbeinandanum mínum eitthvað í kringum 20 síður og svo svipað magn sem allra fyrst aftur. Ég er komin í 49 síður.........þannig að þetta silast.

Ég vildi bara láta vita af mér, þetta hefur verið alveg blogg dauðans en svo kom galdranorn hér inn í kommentakerfið og svipti bloggleysishulunni af !

Annars er alveg ótrúlega sorglega lítið að frétta af mér! Þegar að mér dettur eitthvað í huga að skrifa hér inni, þá nenni ég því ekki þegar ég sest við tölvuna til að skrifa það.....! Lífið bara einhvern veginn tikkar áfram eina sekúndu í einu, 24 stundir á sólarhring og ég bara líð áfram með hahahaha !

En ritgerðin á hug minn allann núna og það er bara gott og ég gleðst með sjálfri mér að vera að sjá smá árangur á hverjum degi. Maður þarf á því að halda á sjá árangur af því sem að maður er að gera, þó að það séu bara nokkrar skrifaðar línur á dag, þá verður það að heilli blaðsíðu fyrr eða síðar og svo endar þetta væntanlega allt í heilli ritgerð......eða bara tómri vitleysu !

Hafið það gott og þangað til næst !